dinsdag 6 januari 2009

Kan het nóg dommer?

Vandaag publiceert de Spits een ingezonden brief, die nóg krommer redeneert dan de -laat ik zeggen- misleide burgers, die zeggen dat de Israelische moordaanslagen het logische gevolg zijn van het door Hamas afgeschoten vuurwerk. Technisch gezien gaat het daadwerkelijk om raketten, maar de voortgestuwde stukken steigerbuis zijn op geen enkele manier te vergelijken met de bommen en raketten die door de Israeli's afgeschoten worden, en qua efficiency en vernielende kracht komen ze dichter in de buurt van wat in Nederland de afgelopen dagen door de politie als 'verboden vuurwerk' in beslag is genomen.

De betreffende brief van KM (ik zal de volledige naam maar niet vermelden, om de schrijver tegen zichzelf te beschermen) laat weten dat het uiteraard geen probleem is dat Hamas door de bevolking gekozen is, maar dat "een gekozen volksvertegenwoordiging" dan wel moet "zorgen dat er voedsel, medicamenten en brandstof is". De schrijver vindt dat Hamas "deze middelen door de sluiptunnels"moet halen "in plaats van al dat wapentuig", omdat dan "de Joden niet meer beschoten [kunnen] worden" en "dus ook geen grond meer [hebben] om in te grijpen". En dan is, volgens KM, "iedereen tevreden, probleem opgelost".

KM heeft een klein klokje horen luiden (Hamas verkiezingen gewonnen), maar het is hem kennelijk ontgaan, dat vanaf de betreffende verkiezingen Hamas door Israel, de Verenigde Staten en de Europese Unie geïsoleerd werd. Toen bleek dat de bevolking van de Gaza-strook overduidelijk niet bereid was om ondanks de verkiezingsuitslag zich alsnog te laten regeren door de corrupte marionetregering van Abbas (Fatah), werd de hele Gaza-strook maar afgegrendeld. Vanaf dat moment leeft de bevolking van de Gaza-strook in een noodsituatie, waarin van alles tekort is. Israel liet (laat?) af en toe wat voeding, medicijnen en brandstof toe, maar nauwelijks voldoende voor de 1½ miljoen mensen die op een kleine oppervlakte samengeperst leven. Daarnaast wordt het zelfs Palestijnse vissers onmogelijk gemaakt om voor hun eigen kust vis te vangen...

Uiteraard moet een gekozen volksvertegenwoordiging zorgen voor degenen die zij vertegenwoordigt, maar dat veronderstelt dan wél dat zogenaamd democratische landen een dergelijke verkiezingsuitslag respecteren en de 'gekozen volksvertegenwoordiging' in staat stellen te voldoen aan haar verplichtingen.

KM vindt het kennelijk ook normaal dat een gekozen volksvertegenwoordiging beschikt over "sluiptunnels", hij geeft er althans geen blijk van begrepen te hebben dat die tunnels de enige manier zijn om aan voeding en medicijnen te komen (en misschien ook wel [bestanddelen van] wapens, inderdaad, want de Palestijnse politie heeft die even hard nodig als de Nederlandse politie).

Volgens de Israelische propaganda (en dat neemt KM zonder meer voor waar aan) worden de Palestijnse 'raketten' afgeschoten op Israeli's (niet op Joden, KM, maar op Israeli's!), maar dat is zeer de vraag. Het is even goed mogelijk dat ze afgeschoten worden naar Israel, en af en toe mensen treffen - dat is althans wat er gebeurt.

Waarom wordt niet gewoon gekeken naar de uitwerking van de wederzijdse beschietingen? Hamas-raketten treffen zelden mensen, de Israelische beschietingen treffen talloze mensen, waaronder enorm veel kinderen, ouderen en vrouwen - ook al zegt Israel dat de aanvallen niet op burgers gericht zijn. De laatste 24 uur zijn zelfs drie VN-scholen getroffen - terwijl Israel vooraf van de Verenigde Naties de exacte GPS-coördinaten van die scholen gekregen had.

Het toppunt van (welhaast infantiele) naïveteit bevindt zich in de slotconclusie. Beste KM, dit probleem kan alleen worden opgelost, wanneer:
  • Israel (en tegelijk met Israel de Verenigde Staten en de Europese Unie) accepteren dat Hamas op eerlijke wijze de laatste verkiezingen gewonnen heeft (en dat kan niet gezegd worden van bijv. de Verenigdestaatse presidentsverkiezingen in 2000 en 2004!);
  • Israel zich terugtrekt tot de grenzen van 1967 (en dat impliceert de ontmanteling van de Israelische nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever), zoals in tientallen resoluties van de Verenigde Naties geëist wordt;
  • Israel zich niet bemoeit met wat er in de Palestijnse gebieden gebeurt, en de grenzen van de Palestijnse gebieden niet afgrendelt (en daaraan moet uiteraard Egypte zich houden.
Wanneer aan die voorwaarden voldaan is, kan geprobeerd worden het evenwicht in Palestina te herstellen en een modus te vinden voor een nabuurschap op basis van gelijkheid en gelijkwaardigheid...