zaterdag 31 mei 2003

"Democratie" in Irak alleen is niet voldoende!

Het begint er steeds meer op te lijken dat de Verenigde Staten nog niet tevreden zijn met hun overwinning in Irak. Ze zijn momenteel -zoals diverse bronnen melden- steeds harder bezig de druk op het Iranese regime op te voeren. Iran zou zich onvoldoende inspannen om leden van Al Q'aida uit te leveren en zou zich teveel willen bemoeien met de gang van zaken in Irak. Ofschoon de geheime agenda van het regime Bush nog niet op tafel ligt, blijkt mogelijk toch al wel dat de Amerikaanse legertop nog niet genoeg heeft van het oorlogje spelen. Dat kan althans m.i. wel afgeleid worden uit de opmerkingen van Rumsfeld dat "agressief" zou worden ingegrepen, wanneer Teheran invloed probeert te krijgen in Irak: "Iran should be on notice: efforts to try to remake Iraq as Iran's image will be aggressively put down" (New York Times, 28 mei 2003).

De hele oorlog in Irak blijft trouwens een erg gevoelig punt: De VS is er nog steeds niet in geslaagd massavernietigingswapens te vinden. Rumsfeld weet ook wel waarom: Irak heeft ze vernietigd (New York Times, 28 mei 2003). Moest die oorlog nou niet precies begonnen worden, omdat Irak die wapens NIET vernietigd zou hebben? De laatste leugen over deze oorlog zal nog wel niet gezegd zijn. Ben toch benieuwd hoe Bush zich hieruit gaat redden. Of rekent hij gewoon op het korte geheugen van het kiesvee? Tenslotte is hij er toch in geslaagd om door middel van de "oorlog tegen het terrorisme" de burgerlijke vrijheden in een groot deel van de wereld terug te dringen en - binnen de VS - de aandacht af te leiden van zijn eigen financieel wanbeleid.

Zojuist ik op het ABC-nieuws dat Colin Powell toch blijft volhouden dat er wel degelijk massavernietigingswapens waren in Irak. Hij had daarvan bewijzen gezien en hij had ook duidelijk "mobile weapons labs" (mobiele wapenlaboratoria) beschreven en die waren ook gevonden. Het lijkt wel of de club van Bush in het Guinness Book of Records wil komen als de regering die de meeste leugens verkocht heeft. Misschien ben ik niet zo doortrapt als Colin Powell, maar ik kan iedereen verzekeren dat een mobiel wapenlaboratorium niet hetzelfde is als een wapen. Bovendien is het nog helemaal niet duidelijk dat een mobiel wapenlaboratorium ook daadwerkelijk bestemd zou zijn geweest voor de productie (of het testen) van massavernietigingswapens. Het is niet zo dat ik Saddam Hussein & Co. vertrouw(de), maar in theorie zou het natuurlijk net zo goed een laboratorium geweest zijn dat de veiligheid moest onderzoeken van de geweertjes die in schiettenten op kermissen gebruikt worden. Ik zeg zo maar iets, om te bewijzen dat mijn fantasie net zo levendig is als die van Powell. Alleen verkondig ik mijn fantasieën niet als waarheid, en al zeker niet als een waarheid die een oorlog zou rechtvaardigen.

donderdag 6 februari 2003

Bewijsmateriaal? Onwijs materiaal!

Colin Powell heeft om te bewijzen dat de Verenigde Staten niet "zomaar" hard willen optreden tegen Irak enkele wazige foto's laten zien en een opname laten horen van twee mensen die in het Arabisch met elkaar aan het kletsen waren. Dat zouden terroristen zijn en de gesprekken zouden bewijzen dat Irak betrokken is bij terroristische activiteiten.

Balkenende was diep onder de indruk: "Dit is echt bewijsmateriaal. Dat valt niet te ontkennen" (Metro). Hij is als christen natuurlijk gewend te geloven, maar als hij de "bewijzen" van Colin Powell zomaar aanneemt, kun je dat nog nauwelijks zien als goedgelovigheid, maar als grenzeloze naïviteit.

De getoonde foto's krijgen pas betekenis door de toelichting, maar kunnen net zo goed heel andere dingen tonen dan Powell beweert, en ze kunnen natuurlijk evengoed helemaal ergens anders gemaakt zijn. En de opgenomen "telefoongesprekken" zijn met een beetje elektronica (en enkele Arabisch-sprekende acteurs) makkelijk in een middag in elkaar te knutselen.

En als ze al authentiek zijn, zou het net zo goed kunnen zijn dat de betrokkenen, vermoedend dat ze afgeluisterd werden, de draak wilden steken met de afluisteraars. Ik denk niet dat een Nederlandse rechter dit soort huisvlijt als bewijsmateriaal zou willen accepteren...