We
hadden het kunnen weten: toen de Balkenbende besloot om per 1 augustus
2006 mee te gaan helpen om de Verenigdestaatse kastanjes uit het vuur te
halen (voor een periode van maximaal twee jaar),
was al duidelijk dat het daar niet zou blijven, al was het alleen al om
de graagte waarme Balkenende de hielen (of wat dan ook) van
oorlogsmisdadiger George W. Bush likte. En inderdaad. Er was weliswaar
afgesproken dat in 2008 andere landen soldaten naar Afghanistan zouden
sturen om daar Afghaanse burgers en verzetsstrijders uit te moorden en
er eventueel zelf te worden doodgeschoten, maar in 2008 werd desondanks
besloten de missie nog maar een keer te verlengen voor twee jaar.
Daar
zou het dan toch écht bij blijven. De laatste Nederlandse militairen
zouden per december 2010 uit Afghanistan vertrokken moeten zijn. Dit
schreef de Balkenbende op 30 november 2007 aan de Tweede Kamer: "Dit
alles afwegende is de regering bereid de leidende Nederlandse
verantwoordelijkheid ter ondersteuning van de Afghaanse autoriteiten in
Uruzgan, zowel militair als op het gebied van opbouw en bestuur, te
behouden voor een additionele, in de tijd begrensde, periode van twee
jaar, dat wil zeggen van 1 augustus 2008 tot 1 augustus 2010."
Ruim
voor het einde van de tweede periode van Nederlandse soldaten in
Uruzgan (Afghanistan), wordt er echter alweer van diverse kanten weer
geroerd in de bloederige en stinkende pot van de kapitalische
internationale die ondanks Vietnam nog niets wijzer geworden is:
Op 23 september gaf Maxime Verhagen, minister van buitenlandse zaken, te kennen dat hij niet wist "of wij alles [het moorden enzo in Afghanistan] op anderen kunnen afschuiven" (NRC/Handelsblad, 24 september 2009).
Ook
de minister van oorlog, de zogenaamde 'christen' Eimert van Middelkoop,
wil eigenlijk wel met een "provinciaal reconstructieteam"(PRT) van
maximaal 500 soldaten in Afghanistan blijven. Hij wil dan wel niet
speculeren over wat er na 2010 moet gebeuren, maar is toch wel van
mening dat "er altijd missies mogelijk blijven, ook in Afghanistan". (NRC/Handelsblad, 25 september 2009)
Wouter
Bos, vice-premier, heeft echter te kennen gegeven dat het na de lopende
missie afgelopen moet zijn, dan "is er geen ruimte meer om militairen
achter te laten in Uruzgan". Collega vice-premier Rouvoet, ook al een
zogenaamde 'christen' is echter niet zo duidelijk: "Als er verzoeken
komen om ergens in Afghanistan bij te dragen, zullen wij die wegen." (de Volkskrant, 25 september 2009)
Intussen meldde het ANP dan
weer dat de VS, Australië en Afghanistan benadrukt hebben dat ze willen
dat Nederland langer in Afghanistan blijft. Dat is althans wat Maxime
Verhagen aan de Tweede Kamer schrijft. (De Pers, gisteren)
Terwijl
de situatie in Afghanistan steeds meer op die in Vietnam (1957-1975)
gaat lijken en allerlei hoge Verenigdestaatse militairen te kennen geven
dat het het beste is zich terug te trekken uit Afghanistan (zie o.a. De Pers van 12 augustus, Trouw van 31 augustus, La Vanguardia van 9 september, de New York Times van 13 september, NRC/Handelsblad van
26 september dit jaar), kunnen we er donder op zeggen dat er ook na
2010 nog Nederlandse soldaten zullen moorden en doodgeschoten zullen
worden en dat er nog kapitalen aan Nederlands geld verspild zullen
worden aan de kapitalistische plannetjes van de Verenigde Staten.
Tenslotte is Wouter 'draaikont' Bos de enige die gezegd heeft dat het in
2010 afgelopen is voor de Nederlandse oorlogsactiviteiten in
Afghanistan.
En dat allemaal omdat Balkenende het zo leuk vindt om in het Witte Huis in Washington ontvangen te worden...
Gisteren meldden diverse kranten (zie bijv. NRC en El País)
dat Venezuela in Rusland 92 tanks gekocht heeft, alsmede
luchtafweergeschut. Net zoals Hugo Chávez, lijkt dit ook mij een logisch
gevolg van de pogingen van de Verenigde Staten om Venezuela (maar ook
Bolivia, Ecuador en Brazilië) militair onder druk te zetten door naast
de NAVO-basis op de Nederlandse Antillen nu ook gebruik te gaan maken
van niet minder dan zeven militaire bases in het buurland Colombia (zie Global Research van 23 juli dit jaar).
Volgens
de neerbuigende opmerkingen van de toenmalige Nederlandse minister van
oorlog Henk Kamp over de Venezolaanse strijdkrachten, zou zelfs het
Nederlandse leger met gemak een Venezolaanse aanval kunnen stoppen (zie Elsevier,
9 maart 2006). Om dus bestand te zijn tegen een aanval door de
Verenigde Staten en het Verenigdestaatse Vreemdelingenlegioen, de NAVO,
is het helaas maar al te hard nodig dat Venezuela krachtig investeert in
wapens.
Toch menen "critici" dat Venezuela op deze manier een
wapenwedloop start in Latijns-Amerika. Die, onvermijdelijk rechtse,
"critici", die NRC niet bij naam noemt, zijn ongetwijfeld
dezelfde leeghoofden (of perverse leugenaars) die ook vinden dat Israel
het recht heeft om 'zichzelf te verdedigen' tegen de enkele vliegende
kachelpijpen die door Hamas in het wilde weg op Israel werden
afgeschoten en daarbij meestal geen of nauwelijks schade aanrichtten.
De Venezolaanse krant El Universal citeerde
gisteren Ian Nelly, een woordvoerder van het Verenigdestaatse
ministerie van buitenlandse zaken, als volgt: "De door Venezuela geuite
wens om haar wapenarsenaal uit te breiden verontrust ons, want wij zijn
van mening dat deze een ernstige bedreiging vormt voor de stabiliteit in
Latijns Amerika". Ook deze opmerking gaat domweg (letterlijk!) voorbij
aan de ernstige bedreiging voor die statilibeit die gevormd wordt door
de zeven militaire basis van de VS in Colombia.
Ook Hillary Clinton, de Verenigdestaatse minister van buitenlandse zaken, heeft zich vandaag in dezelfde zin uitgelaten (Reuters, vandaag)
Net
zoals die kapitalistenslaven, die gemakshalve vergeten dat de
kachelpijpen van Hamas een wanhopige reactie zijn op (en de consequentie
van) de oorlogsmisdaden die Israel al meer dan 60 jaar pleegt tegen de
Palestijnen, vergeten deze "critici" gemakshalve dat in 2002 met behulp
van de CIA een -gelukkig mislukte- staatsgreep gepleegd werd tegen Hugo
Chávez en dat er al regelmatig dreigende taal is uitgesproken jegens de
wettige Venezolaanse president - ook door de Nederlandse minister (zie
boven). De techniek bestaat er dus in simpelweg aan de basisoorzaak van
alle spanningen (de agressieve houding van de Verenigde Staten jegens
Venezuela, resp. de Israelische oorlogsmisdaden jegens de Palestijnen)
voorbij te gaan en de reactie daarop te beschouwen als een spontane en
onbegrijpelijke daad van agressie jegens de onschuldige Verenigde Staten
en Israel.
Een bijgedachte van het Verenigdestaatse régime zal
ongetwijfeld zijn dat het de moeite waard is om hetzelfde truukje te
herhalen dat uiteindelijk de Sovjet-Unie op de knieën dwong. De truuk is
heel simpel en bestaat erin dat de VS zoveel geld uitgeeft aan
wapentuig om "de vijand" te bedreigen (en geld hebben ze genoeg in de
VS, want de gewone bevolking kan daar onbeperkt worden uitgeperst), dat
de andere partij dusdanig veel geld zou moeten uittrekken dat de
plaatselijke bevolking daar het slachtoffer van zou worden.
Dezelfde
truuk wordt nu met Rusland uitgehaald, door het land aan alle kanten in
te sluiten door nieuwe NAVO-leden en door een raketschild (zogenaamd ter
bescherming tegen Iran).
En nu de olieprijs (en dus het inkomen van
Venezuela) drastisch gedaald is, is kennelijk het moment aangebroken om
ook Venezuela onder druk te zetten om geld dat voor de bevolking bedoeld
is uit te geven aan wapentuig. Ongetwijfeld in de hoop dat de bevolking
Hugo Chávez af zal willen zetten...
