Nederland en Afghanistan, of: epidemische draaikonterij in de PvdA

De PvdA heeft (zo is het althans naar buiten gebracht) in februari 2010 de Balkenbende laten vallen door de poot stijf te houden (ze zullen die poot eerst wel even stevig hebben moeten spalken) door eraan vast te houden dat alle Nederlandse militairen vóór eind 2010 uit Afghanistan moesten zijn teruggetrokken, terwijl de oorlogszuchtige Maxime Verhagen (van Buitenlandse Zaken) en Middelkoop (van Oorlog) vonden dat ze daar nog best wat langer Afghanen mochten blijven doodschieten voor Hillary Clinton & Co.

Inmiddels heeft de opvolger van Wouter Bos, Job Cohen, ons duidelijk gemaakt dat de draaikonterij niet beperkt is tot Wouter Bos, maar symptomatisch is voor de PvdA, of in ieder geval voor de lijsttrekkers van die partij. Cohen vindt namelijk dat er nog best Nederlandse politietrainers naar Afghanisten mogen gaan, en voor hun bescherming mogen er dan zo nodig ook nog wel militairen mee. Zolang als het maar geen "militaire missie" is. (Trouw, 29 april 2010).

Ik stel voor om dan, aangezien het geen "militaire missie" mag heten, te spreken van "politionele acties". Die militairen kunnen dan ter geruststelling van de VS (en het Verenigdestaatse Vreemdelingenlegioen, de NAVO) meteen doorgaan met de moordpartijen, want de Nederlandse oorlogsmisdaden in Indonesië werden tenslotte ook uitgevoerd in het kader van politionele acties...

Zie in de context van het gedraai rond de Nederlandse deelname aan de Verenigdestaatse bezetting van Afghanistan mijn -vrees ik- profetisch artikel Natuurlijk blijven de Nederlandse soldaten nog langer in Afghanistan... van 30 september 2009.