Pausen
prevelen regelmatig een paar mooie woordjes over vrede en respect voor
de menselijke waardigheid (en over bloemen), maar in werkelijkheid maken
ze zich daarover volstrekt niet druk. Het Vaticaan, net als alle andere
machtscentra op de wereld, is alleen bezig met het handhaven en het
versterken van zijn macht en invloed.
In
de Spaanse burgeroorlog (1936-1939) konden we zien hoe het Vaticaan
zich, samen met Adolf Hitler en Benito Mussolini, aan de kant van de
rebel Francisco Franco opstelde tegenover de wettige (democratisch
gekozen) Spaanse regering.
Het
is intussen geen geheim meer (ook al werd in de jaren 1960 nog met alle
geweld geprobeerd het daarop betrekking hebbende toneelstuk Der Stellvertreter
van Rolf Hochhuth te laten verbieden) dat Paus Pius XII in de Tweede
Wereldoorlog meer begaan was met het voortbestaan van 'zijn' kerk dan
met dat van de door de nazi's uitgemoorde mensen.
In
Chili kreeg Augusto Pinochet na de staatsgreep op 11 september 1973 in
een plechtige hoogmis alle kerkelijke eer van de aartsbisschop van
Santiago.
De
afgelopen jaren is ook regelmatig bericht over priesters die met hun
gore tengels niet van kinderen konden afblijven en voor wie de RK kerk
al het mogelijke deed om hen te vrijwaren van hun verdiende straf,
bijvoorbeeld door hen te laten overplaatsen naar een andere staat in de
VS.
Inmiddels
is in Buenos Aires het proces begonnen tegen de priester Christian von
Wernich, aalmoezenier van de politie van Buenos Aires. Radio Nederland
Wereldomroep publiceert daarover, onder de niets aan duidelijkheid
overlatende titel Vaticaan beschuldigd van hulp aan dictatuur
een vrij uitgebreid artikel, waarin tevens de verwachting wordt
uitgesproken dat dit proces 'het eerste [is] van een reeks, [en] dat
[het] tevens duidelijkheid moet brengen over de eventuele betrokkenheid
van het Vaticaan bij de misdrijven van de Argentijnse dictatuur'.
Misschien
zou Bush het Vaticaanse terrorisme eens moeten gaan aanpakken! Hoewel,
het Vaticaan beschikt niet over olievoorraden...
Trouw
wijdt vandaag een -mijns inziens- niet al te nuttig artikel aan zaken
waarmee een blogger rekening moet houden. Een van de tips: "Te veel
spelfouten maken het immers onaantrekkelijk [...]". Zit iets in. Ook ik
bezondig me wel eens aan spel- of taalfouten (niet te verwarren met mijn
eigenzinnige spelling: zoals bijv. in "vacantie", "bureaux",
"portemonnaie" en "parapluie"), maar gelukkig kan ik rekenen op de zeer
deskundige adviezen en correcties van collega-blogger Drs. Jan-Piet Zondervan.
Trouw zou zichzelf deze tip overigens ook wel eens mogen aantrekken. In een artikel van gisteren (Levenslang vervolgen na vrijspraak is onmenselijk) kom ik het volgende bloempje tegen: "Juist de combinatie van de twee voorstelen is..."
Daarnaast
biedt hetzelfde artikel nog het woord "overnieuw" dat volgens de
laatste editie van de "Dikke Van Dale" 'gew.' (gewestelijk) is en hier
dus eigenlijk niet gebruikt zou moeten worden.
Hou me ten goede. Ik vind het een beetje flauw om over spelfouten te neuzelen. Dat ik het toch doe, komt omdat Trouw wel
aandacht besteedt aan allerlei facetten van de taal (vreemde woorden,
synoniemen), maar het niet aandurft om bloggers en aspirant-bloggers
ervan te doordringen dat een blog ook iets moet bieden en iets moet
blijven bieden. Misschien is het voor mijn buurmeisje leuk om een blog
vol te schrijven over de haaruitval van haar kat of over het gekwaak van
de kikkers achter de boerderij van haar ouders, maar daarin zullen maar
weinig mensen geïnteresseerd zijn. Ook voor veel van dit soort bloggers
zelf is er na enkele maanden de lol af, en dan blijft zo'n blog met
notities van enkele weken of maanden als een archeologisch
onderzoeksobject tot in lengte van dagen op het internet hangen...
Dat
veel teksten niet of moeilijk leesbaar zijn komt daarnaast veeleer door
een slechte opbouw dan door spelfouten. Hoeveel mensen kunnen
tegenwoordig nog spellen zoals het zou moeten? Door de diverse
spellingsvernielingen van de laatste decennia zijn zelfs mensen die zich
beroepsmatig met taal bezighouden (zoals ikzelf) het spoor regelmatig
bijster. Tot aan de laatste regelnichterij (met als belangrijkste
onzinnigheid de tussen-N) kon ik het allemaal volgen zonder woordenboek,
maar nu kan zelfs ik de nep-logica van de taalfutselaars regelmatig
niet meer volgen.
Een
écht goede tip voor aspirant-bloggers bied ik hier, als gratis service:
Zorg dat je een goed onderwerp of thema hebt (of natuurlijk goede
onderwerpen of themata). Schrijf een paar maanden lang minstens enkele
malen per week artikeltjes (een artikel is niet noodzakelijk beter
naarmate het langer is!) en laat die lezen aan mensen die volgens jou
tot je doelgroep horen. Als je na die paar maanden nog steeds zin hebt
om regelmatig een stukje te schrijven én als je vrienden het eerlijk leuk vinden om die stukjes te lezen, ga dan, en niet eerder, serieus aan de slag met je blog.
