Volgens een artikel in NRC van gisteren hebben nabestaanden en slachtoffers van de schietpartij in Alphen aan den Rijn op 9 april 2011 de ouders van de 24-jarige dader aansprakelijk gesteld voor de moordpartij (zes doden en zeventien gewonden). Eerder al hadden ze de politie (vergeefs) hiervoor aansprakelijk gesteld omdat die aan Tristan van der V. een wapenvergunning verleend had, terwijl hij depressief was. Dit was bij zijn ouders bekend, die ook verbaasd waren geweest toen hun zoon een wapenvergunning kreeg.
Mij lijkt het dat deze zaak niet veel kans maakt. Inderdaad, ouders zijn verantwoordelijk voor hun minderjarige kinderen, in ieder geval tot de leeftijd van zestien jaar. In dit geval betreft het een zoon van 24 die weliswaar nog thuis woonde, maar volwassen was. Wat hadden de ouders moeten doen? Hem zijn wapen afpakken, ofschoon hij daarvoor een vergunning had? Dat konden ze niet, want hij had een vergunning... Hadden ze bij de politie bezwaar moeten maken tegen het afgeven van een wapenvergunning? De politie had kennelijk gronden om die wapenvergunning af te geven, ofschoon bij de beoordeling fouten gemaakt waren, maar werd bij de eerdere rechtszaak toch niet aansprakelijk gesteld. Of hadden ze hem in een kleerkast moeten opsluiten. Dan waren ze vervolgd wegens vrijheidsberoving...
Wat als de nabestaanden en slachtoffers geen gelijk krijgen? Gaan ze dan de -kennelijk ontoereikende- psychiatrische hulp verantwoordelijk stellen. Zou het niet zinniger zijn om dan meteen de Roverheid aansprakelijk te stellen? Die zorgt ervoor dat de politie niet over voldoende menskracht beschikt om goed te onderzoeken of een aanvrager van een wapenvergunning stabiel genoeg is om daarmee op passende wijze om te gaan. Hoe kan de politie weten of betrokkene psychisch in staat is om zijn wapenvergunning niet te misbruiken? Heeft de politie bij de GGZ-instanties nagevraagd of betrokkene psychisch in orde was of: had zij dat moeten doen alvorens een wapenvergunning af te geven?
De verantwoordelijkheid voor de steeds gebrekkigere psychiatrische zorg ligt ook voor een zeer groot deel bij de Roverheid, die immers structureel bezuinigt op alle vormen van zorg.
Van de andere kant: als deze zaak wel succes heeft, dan gaat justitie nog een drukke tijd tegemoet bij het vervolgen van de ouders van jongeren (tot welke leeftijd? 40 jaar bijv?) die met een paar flinke slokken op ongelukken veroorzaken in hun auto of op hun motor. Misschien ook, als ze weten dat hun kinderen veel te hard rijden (ook zonder alcohol)? Dat kunnen ze gemerkt hebben, wanneer ze met hun kinderen meegereden hebben. Dat kan nog spannend worden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten