We hadden het natuurlijk kunnen weten. Toen een ruime meerderheid van de Nederlandse bevolking in 2005 in een referendum tegen de «Europese Grondwet» stemde, viel dat de Haagse "élite" behoorlijk tegen. Zij hadden waarschijnlijk verwacht dat we allemaal laaiend enthousiast waren over de Brusselse dictatuur, en anders hadden ze wel gehoopt dat we ons bang hadden laten maken door de dreigementen van "Joegoslavische toestanden" of dat "het licht uit" zou gaan. Wouter Bos zag al meteen een uitweg: gewoon een nieuw referendum, en eventueel nog één en nog één totdat eindelijk een meerderheid vóór zou zijn.
Balkenende wist al wat het probleem was voor de Nederlandse tegenstemmers: we wilden geen afstand doen van "onze" vlag en van "ons" volkslied (veeleer het lijflied van Willem Alexander, die inderdaad -volgens de vrouwelijke afstamming- van Nassau afstamt, en inderdaad voor bijna 100% van Duitsen bloed is), en het geval mocht ook niet met "grondwet" aangeduid worden.(*)
Toen op 6 april 2016 een referendum gehouden werd over de goedkeuring van een associatieverdrag tussen de Europese Unie en Oekraïne, meestal met "handelsverdrag" aangeduid, om het minder alomvattend te laten lijken, hadden we dus al voorbereid moeten zijn op de reactie bij een afwijzende meerderheid. Het referendum was een initiatief van GeenPeil (een samenwerkingsverband tussen de website GeenStijl, het Burgercomité EU en het Forum voor Democratie). De partijen van de gevestigde orde (de "rechtse" partijen) vonden dat GeenPeil een enge club was en dat de Nederlandse bevolking het verdrag dus niet moest afwijzen, vanwege de "xenofobe" en andere foute redenen die GeenPeil zou hebben. Andere tegenargumenten werden door de Haagse Regenten simpelweg onder de tafel geveegd. Helaas voor de politiek, de meerderheid van de stemmers was tegen het associatieverdrag.
De meerderheid van de Tweede Kamer vond echter dat er zoïzo rekening gehouden moest worden met de uitslag van het referendum. Nadat Rutte maandenlang om de hete brei heengedraaid had, kon hij er uiteindelijk niet meer omheen (waarschijnlijk zat de Europese Commissie hem in zijn nek te hijgen) en sloot hij in Brussel een deal (zie Rutte sluit Oekraïnedeal met EU, sleutel ligt bij CDA in de Volkskrant van 15 december 2016). De oplossing is een los inlegvelletje (in Rutte's woorden "een juridisch bindende verklaring") van de EU-leiders. Dat inlegvelletje wordt waarschijnlijk in Kiev gauw opgestookt (gratis brandstof, scheelt weer wat gas) of wordt tevoorschijn gehaald als er gelachen moet worden.
Volgens Rutte moest hij de nee-stemmers wel negeren om "Nederland veilig" te houden. Volgens hem moet Nederland het "Europese front tegen het destabiliserende buitenlandbeleid van Rusland" steunen. Jaja, Rusland provoceren om Nederland veilig te houden...
Maar de mooie neoliberale plannetjes kunnen toch nog mislukken, want de Eerste Kamer moet (na de verkiezingen van 15 maart) ook nog stemmen over dit associatieverdrag...
(*) Zie hierover mijn artikelen EU-'grondwet': het verneuken gaat gewoon door van 5 juni 2005, Europese Strontwet en Nederlandse democratie van 5 februari 2007, en Lompe Balkenende blundert gewoon door van 25 juli 2007.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten